WHO/ILO: سالانه تقریباً 2 میلیون نفر به دلایل ناشی از کار می میرند.
بر اساس اولین برآورد مشترک سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان بین المللی کار (ILO) ، بیماریها و جراحات ناشی از کار مسئول مرگ 1.9 میلیون نفر در سال 2016 بوده است. بر اساس برآورد مشترک WHO/ILO از بیماریها و جراحات ناشی از کار، گزارش دیده‌بانی جهانی (2016-2000)، اکثر مرگ و میرهای ناشی از کار به دلیل بیماریهای تنفسی و قلبی عروقی بوده است.
81 درصد از مرگ و میرها را بیماریهای غیر واگیر تشکیل می‌دهند. بزرگترین علل مرگ و میر، بیماری انسداد مزمن ریوی (450،000 مرگ)، سکته مغزی (400000 مرگ) و بیماری ایسکمیک قلب (350.000 مرگ) بوده است. جراحات شغلی نیز منجر به 19 درصد مرگ و میرها (360،000 مرگ) شده است.
در این مطالعه 19 ریسک فاکتور شغلی از جمله قرار گرفتن در معرض ساعات کار طولانی و قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در محل کار، عوامل منجر به آسم، عوامل سرطان زا، ریسک فاکتورهای ارگونومیک و سر و صدا مورد توجه قرار گرفته است. ریسک اصلی، قرار گرفتن در معرض ساعات کاری طولانی بود – که تقریباً 750،000 مرگ را در پی داشت. قرارگیری در معرض آلودگی هوا در محیط کار (ذرات معلق، گازها و فیوم‌ها) نیز باعث مرگ 450 هزار نفر شده است.
بنا به اظهار دکتر تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل سازمان بهداشت جهانی: “مشاهده تعداد بسیاری انسان که به معنای واقعی کلمه بواسطه شغل خود کشته می شوند بسیار تکان دهنده و هولناک است.” ” گزارش ما زنگ خطری برای کشورها و مشاغل است تا با رعایت تعهدات خود در زمینه پوشش همگانی خدمات بهداشت و ایمنی کار، سلامت و ایمنی کارگران را بهبود بخشیده و از آن حفاظت کنند.”
این گزارش هشدار می‌دهد که بیماریها و صدمات ناشی از کار سیستم‌های بهداشتی را تحت فشار قرار می‌دهد، بهره‌وری را کاهش می‌دهد و می‌تواند تأثیر فاجعه‌باری بر درآمد خانوارها داشته باشد.
در مقیاس جهانی، مرگ و میر ناشی از کار در افراد جامعه بین سالهای 2000 تا 2016 ، 14 درصد کاهش یافته است. این گزارش بیان می‌کند که این امر می‌تواند نشانگر پیشرفت در سلامت و ایمنیِ محل کار باشد. گرچه مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی و سکته ناشی از قرار گرفتن در معرض ساعات کار طولانی به ترتیب 41 و 19 درصد افزایش داشته است که نشان‌دهنده‌ی روند افزایشی در این ریسک فاکتور شغلی نسبتاً جدید و روانی-اجتماعی است.
این نخستین گزارش مشترک دیده‌بانی جهانی WHO/ILO به سیاست گذاران این امکان را می دهد تا خسارات (جانی و مالی) بهداشتی ناشی از کار در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی را دنبال کنند. این امر امکان تمرکز بیشتر بر هدف‌گذاری، برنامه‌ریزی، برآورد هزینه، اجرا و ارزیابی اقدامات مناسب را برای بهبود سلامت و برابری سلامت کارگران فراهم می‌کند. این گزارش نشان می‌دهد که برای اطمینان از محیط‌های کاری سالم‌تر، ایمن‌تر، مقاوم‌تر و اجتماعی‌تر، جدیت بیشتری مورد نیاز است، که نقش عمده‌ی آن ارتقای سلامت محل کار و خدمات بهداشت حرفه‌ای است.
هر ریسک فاکتور دارای مجموعه‌ای منحصر به فرد از اقدامات پیشگیرانه است که در گزارش دیده‌بانی، جهت ارائه رهنمود به دولت‌ها و با همفکری کارفرمایان و کارگران به طور خلاصه بیان شده است. به عنوان مثال، جلوگیری از قرار گرفتن در معرض ساعات کار طولانی مستلزم توافق بر سر حداکثر محدودیت زمان کاری است. برای کاهش قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در محل کار، کنترل گرد و غبار، تهویه و تجهیزات حفاظت فردی توصیه می‌شود.
به گفته‌ی گای رایدر مدیر کل سازمان بین المللی کار: “این برآوردها اطلاعات مهمی در مورد بار مسئولیت بیماریهای ناشی از کار ارائه می‌کند و این اطلاعات می تواند به شکل‌گیری سیاست‌ها و شیوه‌هایی برای ایجاد محیط‌های کاری سالم‌تر و ایمن کمک کند. ” “دولت‌ها، کارفرمایان و کارگران همه می‌توانند جهت کاهش قرار گرفتن در معرض ریسک فاکتورها در محل کار، چاره‌اندیشی کنند. ریسک فاکتورها را می‌توان با تغییر در الگوها و سیستم‌های کاری نیز کاهش داد یا حذف کرد. به عنوان آخرین راه‌حل، تجهیزات حفاظتی فردی نیز می تواند به محافظت از کارگرانی که مشاغل آنها به گونه‌ای است که قرارگیری آنها در معرض خطر اجتناب‌ناپذیر است، کمک کند..
تقریباً این 2 میلیون مرگ زودرس قابل پیشگیری است. دکتر ماریا نیرا، مدیر گروه محیط زیست، تغییرات آب و هوایی و بهداشت می‌گوید:” بر اساس تحقیقات موجود می‌بایست با اقدامات جدی، ماهیت در حال توسعه تهدیدهای سلامتی مرتبط با کار را هدف قرار داد.” “تأمین سلامت و ایمنی کارگران وظیفه مشترک بخش بهداشت و کار است. با توجه به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل، بهداشت و کار باید دست به دست هم داده تا اطمینان حاصل شود که این معضل بزرگ بیماریهای شغلی از بین رود.”
به گفته‌ی ورا پاکهته پردیگائو ، مدیر بخش حاکمیت و سه جانبه گرایی در ILO :”استانداردهای بین‌المللی کار و ابزارها و دستورالعمل‌های WHO/ILO مبنای محکمی برای پیاده سازی سیستم های ایمنی و بهداشت شغلی مستحکم، اثربخش و پایدار در سطوح مختلف می‌دهد. پیروی از آنها باید به میزان قابل توجهی این مرگ و میرها و معلولیت‌ها را کاهش دهد. ”
تعداد زیادی از مرگهای ناشی از کار در کارگران جنوب شرقی آسیا و غرب اقیانوس آرام و مردان و افراد بالای 54 سال رخ می‌دهد.
این گزارش خاطر نشان می کند که مسئولیت بیماریهای ناشی از کار به احتمال زیاد بسیار بیشتر است، زیرا فقدان سلامتی ناشی از ریسک فاکتورهای شغلی دیگر نیز باید در آینده سنجیده شود. علاوه بر این، اثرات همه‌گیری COVID-19 بعد دیگری را بر این مسئولیت می‌افزاید که می‌بایست در برآوردهای آتی تحت کنترل قرار گیرد.
منبع خبر : وبسایت ILO